SAĞ AYAKTAN SOL AYAĞA GEÇİŞ DÖNEMİ
ANKARA Eryamanlı günlerimde 2012'de,
ışığın aldattığı günümde,
karanlığın kör çukuruna takılmış olmalıydım.
Çukurda duraydım iyiydi de, hızımı alamamışım.
Ayağım yerden kesilip, gökyüzüne yönelmiştim ki,
gördüğüm gökyüzü kadarlıktan,
bir anlıktaki özgürlüğümden düşerken,
araçların tam ortasında, frenlerin çığlığındaydım.
Yanımda hep bir görmez, duymaz,
almış başını koştur adımlarındayken,
araçlardan inip gelenlerin, yardım ellerindeydim.
Basamıyordum, çatlamış sağ ayağımın üzerine.
Sol tarafıma geçiş dönemi sağ tarafımda başlamış o günlerde demek ki.
Ellerim birbirini tutuyordu tesellisinde.
Sağ elim sol elimi, sol elim sağ elimi bırakmıyordu.
Hangi yanım üzülürse, hangilerim birbirinin yanındaydı.
İzi kalsa da biraz, başka geçişlere uğrasa da,
nefes alınıyorsa eğer, geçiyor,
moral de verince kendine.
"Elinka" Emel Güneş